Pokręcenie stanowiło normalny stan większości ludzkich umysłów. Smutne, ale prawdziwe.

 Świat zewnętrzny to skorupa człowieka – ja jestem swoim niebem i swoim piekłem.

 Jeśli powtarzasz coś wystarczająco często, w końcu zaczynasz w to wierzyć.

 Pójdę z nim, choćby się na księżyc zechciał wdrapywać.

 Dla wierzącego zapomnieć o modlitwie to zapomnieć o życiu.

 Jeśli jakaś dłoń ma miejsce w drugiej dłoni, to właśnie jest przyjaźń.

 Ludzie odpoczywają także, kiedy nie są zmęczeni. Zmęczenie bywa kulturowe, nie fizyczne.

 Szczęście. Proste jak szklanka, jak czekolada albo kręte jak ścieżki serca. Gorzkie. Słodkie. Żywe.

 Ciemność jest tania.

 Właśnie do Ciebie idę. Wiem, że już późno, a twoja mama jest w domu, ale nie wytrzymam do jutra. Muszę cię pocałować.

 Czytanie nigdy nie jest bezużyteczne. Nie możesz się obwiniać o chęć czytania.