- Greta - odezwałam się. - Wiesz, to już długo nie potrwa. Mam na myśli Fina.
Musiałam się upewnić, że rozumie sytuację równie dobrze jak ja. Mama porównywała ją do kasety magnetofonowej, której nie da się przewinąć. Trudno jest jednak pamiętać, że nie da jej się przewinąć, dopóki słucha się muzyki. Zapomina więc się o tym, zatapia w muzyce, a wtedy, zanim się człowiek obejrzy, taśma się kończy.
Świat jest jednak ciężko chory.
Wszystko może nas spotkać w życiu, przede wszystkim zaś nic.
Czasami lepiej nie pytać. Czasami lepiej nie wiedzieć.
Tak długo, jak coś żyje w ludzkiej pamięci, nie rozpływa się w niebycie.
W lasy, w lasy, a co gęstsze. Z dwojga złego wolę ghule niż ludzi.
Liczą nas jak złoto, traktują jak gówno.
Myślałem ,że się z ciebie wyleczyłem, dopóki ktoś nie kazał mi pomyśleć życzenia i wtedy zrozumiałem, że znów zmarnowałbym je na ciebie.
Bo prawda jest taka, że najlepiej się do nikogo i do niczego zbytnio nie przywiązywać.
Jako ciało każdy człowiek jest jednością, jako dusza nigdy.
Błąd mógłbym wybaczyć, nieudolności nie.
