Jeszcze tak nie było, żeby jakoś nie było, i nigdy ...
Jeszcze tak nie było, żeby jakoś nie było, i nigdy tak nie będzie, żeby jakoś nie było.
Nie ma sposobu wykazania, że lepiej jest być, niż nie być.
Doszukiwanie się w czymkolwiek sensu to specjalność nie tyle naiwniaka, ile masochisty.
"Uśmiecham się i myślę, że człowiek zawsze na nowo odnajduje człowieka- przez miłość. I, że to jest rzecz najważniejsza i najbardziej trwała w życiu ludzkim"
Bunt napotyka nieustanne zło, z którego musimy czerpać siły nowego zrywu. Człowiek może opanować w sobie wszystko, co może być opanowane, naprawić w świecie wszystko, co może być naprawione. Po czym dzieci będą nadal umierały niesprawiedliwie, nawet w doskonałym społeczeństwie. Przy największym wysiłku człowiek może zmierzać jedynie do arytmetycznego zmniejszenia cierpień świata. Ale niesprawiedliwość i cierpienie będą wciąż istniały, choćby najbardziej ograniczone, i nie przestaną być zgorszeniem. Dlaczego? Dymitra Karamazowa będzie rozlegało się nadal; sztuka i bunt umrą z ostatnim człowiekiem.
Tajemnica piękna kryje się w oku obserwatora.
Wybaczenie to jedno,
zapomnienie to coś
zupełnie innego.
Po raz pierwszy od wielu lat miałem niemądrą ochotę zapłakać, gdyż poczułem, jak bardzo byłem znienawidzony przez wszystkich zgromadzonych tu ludzi.
Miłość i polityka wymagają czasu.
Rozkazywano mi jak psu i jak pies posłuchałem
Wyraźnie poczułam, że powinnam go nie tylko kochać, ale zdecydowanie lepiej karmić.