- Jakież to piękne - powiedział zamyślony Fauke. - Tak ...
- Jakież to piękne - powiedział zamyślony Fauke.
- Tak piękne, że czasami wydaje się, że warto za to umrzeć.
Raffa to nie człowiek. Raffa to stan umysłu.
Samodzielne myślenie. To najgorsza przewina, prawda?
Prawdziwe oblicze ludzi poznajemy w trudnych chwilach.
Podróżować - to rodzić się i umierać co chwila.
Obudziła się w najgłębszej głębi nocy, kiedy nie ma księżyca i godzina jest żadna.
Szacunkiem darzy się nie to, co jest zatwierdzane, lecz to, co jest zaproponowane.
Wypowiedziane słowa są jak jednokierunkowa ulica.
Raz zadanych pytań nie da się zawrócić.
Wewnątrz każdej bryły węgla tkwi diament, który czeka, żeby się wydostać.
Śmierć często bywa puentą figli, jakie płata życie.
Uczcie się słuchać! Błagam was. Udawajcie, że jesteście psami podobnymi do mnie i wolicie słuchać innych, niż okradać ich z historii, jakie mają do opowiedzenia.