
- Jakież to piękne - powiedział zamyślony Fauke. - Tak ...
- Jakież to piękne - powiedział zamyślony Fauke.
- Tak piękne, że czasami wydaje się, że warto za to umrzeć.
Co ma być to będzie, a jak już będzie to trzeba się z tym zmierzyć.
Człowiek nie wie, czym jest pragnienie, dopóki się nie napije.
Nic tak nie męczy jak głupota, z chwilą kiedy uznało się ją za mądrość.
Nigdy nie jest za późno [...] Zawsze trzeba mieć nadzieję.
Powiesz - a stanie się prawdą.
Prawdziwe, wielkie życiowe przedsięwzięcia to najczęściej nie bohaterskie czyny, lecz gry na cierpliwość.
Gratulacje – najpiękniejsza forma zawiści.
Miłość to raptem słowo. Słowo z kina,
z książki, z kolorowego pisma. Tak wielu
ludzi wierzy, że wystarczy je wypowiedzieć
i już będzie dobrze, bo ono uleczy, uratuje,
oczyści. A to tylko słowo. Łatwo je wypowiedzieć,
równie łatwo unieważnić. Ale spróbuj je
przekształcić w prawdziwe, trwałe uczucie,
zmień je w ściany domu, który stać będzie
latami, niczym niezagrożony i da ci szczęście,
bezpieczeństwo, poczucie sensu i radości z
każdej spędzonej wspólnie chwili. To jest
trudne, a często niemożliwe.
Niewielu to umie. Naucz się tego.
Mawiał, że strach oznacza tylko, iż masz do czego wracać.
We wszystkim panuje chaos.