- Jakież to piękne - powiedział zamyślony Fauke. - Tak ...
- Jakież to piękne - powiedział zamyślony Fauke.
- Tak piękne, że czasami wydaje się, że warto za to umrzeć.
Dopóki ktoś nas kocha, nieważne, kim jesteśmy i jak wyglądamy.
Chciałaś swojej niezależności
ale nie chciałaś bym pozwolił Ci odejść.
Posuwamy się krok naprzód, a potem robimy dwa kroki wstecz.
To, czego ci potrzeba - powiedziałam, potrząsając głowa - to intensywna psychoterapia.
Wychowanie dziecka to najwyższy zaszczyt i odpowiedzialność, jakie mogą spotkać każdą żywą istotę.
Jak ludzie mogą być tacy głupi? Jakby trzymali się swojej ignorancji, bo znajomo pachnie.
Nie martw się, już niedługo wrócę, żebyś za bardzo się nie stęskniła. Zaopiekuj się moim sercem - zostawiam je przy tobie.
Nigdy nie rozumiemy miłości innych.
Podarowałeś mi coś, co nawet trudno nazwać. Poruszyłeś we mnie coś, o istnieniu czego nawet nie wiedziałam.
Dobre opowieści nie potrzebują zbyt wielu słów.