
(...) jeśli się żyć pięknie nie może, należy przynajmniej pięknie ...
(...) jeśli się żyć pięknie nie może, należy przynajmniej pięknie skończyć.
Moim prawdziwym obowiązki jest ocalić własne marzenia.
Po cóż - pomyślała - udawać dwie osoby naraz,
kiedy ledwie wystarczy mnie na jedną,
godną szacunku osobę.
Hałas to życie.
Cisza to śmierć.
Co zrobić, kiedy pożądanie okazuje się groźną, mroczną siłą?
Ci, który nas kochają, tak naprawdę nigdy nas nie opuszczą.
Nie wszyscy rodzą się bogaci, przystojni i szczęśliwi. Dlatego właśnie potrzebujemy Partii Demokratycznej.
Przestaniesz cierpieć, kiedy stracisz nadzieję.
Kiedy sam staniesz się tym, co budzi strach, nie będziesz już musiał się bać.
Nie można przeżyć życia od nowa, trzeba je kontynuować.
Jedyną rzeczą, która umożliwia życie, jest ciągła i nieznośna niepewność, niewiedza, co zdarzy się dalej.