(...) jeśli się żyć pięknie nie może, należy przynajmniej pięknie ...

 Śmieszne, jak mało czasami się widzi i rozumie, choć człowiek myśli, że wie już wszystko.

 Życie, choćby i długie, zawsze będzie krótkie.

 A póki serce bije, nadzieja nie umiera.

 Rozpacz i miłość są zrośnięte, jedno nie występuje bez drugiego.

 Dla niektórych samotność nie jest sytuacją, w jaką popadli, lecz cechą ich charakteru.

 (...) książki przesuwają się po domu, milczące, niewinne. Nie potrafię ich powstrzymać.

 Nigdy się nie narkotyzowałem ponieważ sam jestem narkotykiem.

 Pan wybaczy, ale śmierć to dla mnie bardzo osobista sprawa.

 Nienawiść staje się niczym, kiedy stawką jest przetrwanie.

 Spojrzał na nią takim wzrokiem, jakby brał miarę na kaftan bezpieczeństwa.