(...) jeśli się żyć pięknie nie może, należy przynajmniej pięknie ...
(...) jeśli się żyć pięknie nie może, należy przynajmniej pięknie skończyć.
Ludzie chcą polecieć na Księżyc, ale nikt nie interesuje się sercem człowieka.
Przyznanie się, nawet przed samym sobą, do swoich marzeń - tych prawdziwych - jest niebezpieczne.
Przez resztę życia ludzie owi wegetują
i trwonią swoje zdolności na to, co nazywa się lekturą łatwą. (...) Są osoby, które podobnie jak kormorany i strusie mogą strawić wszelkie bzdury tego rodzaju, nawet po najbardziej sytym mięsnym obiedzie z jarzynami,
albowiem nie znoszą, gdy coś się marnuje.
Artyści żyją przyszłością lub przeszłością, nigdy w czasie teraźniejszym.
Swoich myśli i uczuć nie wolno spieniężać.
Nie musi istnieć dobra i zła strona. Obie mogą być dobre albo obie mogą być złe.
Mówią, że strach jest chorobą.
Człowiek musi przejść przez piekło, aby trafić do raju.
Rozumiesz wieczność, ale nie doceniasz, jak wiele może zmienić chwila w wieczności.
Jeśli cel przyświeca, sposób musi się znaleźć.