Kiedy kobieta ma wiarę w siebie, nie boi się bronic swojej indywidualności. Wygląda jak chce. Ma własny styl. Swoja charyzmę. Swój niepowtarzalny urok. Mężczyzna chce czegoś, czego nie ogląda na co dzień. Nie w sensie ruda kontra blondynka. Chce mieć wyjątkowa kobietę, która myśli sama za siebie.
Kiedy kobieta wychodzi za mąż wiele razy, nie jest żoną; jest prawną cudzołożnicą.
Nie ma ziela na babskie wesela, nie ma rutki na babskie smutki.
Kobieta to pełnia życia, kwintesencja delikatności, uosobienie siły. To sedno stworzenia, połączenie wszystkich aspektów świata. Cóż za intrygujące, jak silna jest słabość kobiety!
Najpierw zaszło słońce, potem zaszedł fakt, a w rezultacie, ona.
Miała straszną ochotę powiedzieć mu jak najbanalniejsza z kobiet: nie puszczaj mnie, przytul mnie do siebie, trzymaj mnie, zawładnij mną, bądź silny! Ale to były słowa, których nie mogła i nie umiała wypowiedzieć.
Kobietę definiują jej czyny, a nie jej role spółeczne. Nie ważne czy jest matką, córką, siostrą czy żoną - to, kim jest naprawdę zależy tylko od jej samotnych decyzji i działań.
Najpiękniejszym strojem kobiety jest charyzma, dodatkiem - uśmiech, parą butów- pewność siebie.
Baba bez brzucha, jak garnek bez ucha.
Kobieta jest siłą stworzenia, jest esencją istnienia, jest tą, która nie pozwala nam zapomnieć o pięknie. Każdy ciężki krok, który stawia, jest krokiem w kierunku jutra, które stworzy dla nas wszystkich.
Nadzieja jest odwieczną wszystkich ludzi piastunką: kołysze nas bezustannie i smutki nasze usypia.
