Była inteligentna, piękna, wierna, opiekuńcza, zabawna, śmieszna, ciepła, wysportowana, wykształcona, hojna, rozumna, racjonalna i kochała przyrodę. I również zła, ale to była jej jedyna wada.
Kobieta, która naprawdę zna swoją wartość, nigdy nie pozwoli, by traktowano ją poniżej jej godności, nie da się zmanipulować, nie zgodzi się na byle co. Jednocześnie taka kobieta potrafi ofiarować drugiemu człowiekowi coś najcenniejszego: miłość, szacunek i lojalność.
Bóg nie może być wszędzie, dlatego wynalazł matkę.
Kobieta jest najsłabsza, gdy kocha, a najsilniejsza, gdy jest kochana.
Kobiety zawsze czują się gorsze. Kobiecie zawsze możesz wmówić, że jest gorsza. Wiecznie będzie szukała problemów, wiecznie będzie analizować rzeczy, które nie miały miejsca, wiecznie będzie panikować. Kiedy się jednak wkurwi, może cię bardzo zaskoczyć.
Czyżby nie rozumiał, że znów przywraca dziewczynę światu? I że było to najgorsze, co mógł zrobić komuś, dla kogo nie było już żadnej nadziei?
Kobieta nie jest stworzona po to, aby służyć mężczyźnie. Jej siła nie zależy od mężczyzny, ale od jej własnej esencji. Bycie kobietą nie oznacza bycie słabszą, oznacza bycie inną. Takim, jakim narodziła się natura.
Kobieta to pełnia życia, tajemnica, której nie da się w pełni zrozumieć. To siła, której nie należy lekceważyć. Kobieta to istota, która dałaby swoje życie za swoje dzieci, która potrafi pokonać każdą przeciwność, aby chronić swoją rodzinę. Niezliczone są jej talenty, niezmierzone jej serce.
Kobieta ma siłę, której niewielu jest świadomych. Jej serce jest oceanem empatii, miłości i dzikiego ognia. Nie jest tylko kwiatem w ogrodzie – jest również ogrodem w całości.
Kobieta zakochana jest szczęśliwa. Kobieta samotna jest silna. Kobieta zraniona jest nieszczęśliwa i bezbronna ale gdy się pozbiera będzie silna i szczęśliwa.
