Dżentelmen to mężczyzna, który potrafi ...

 Mężczyźni, którzy czule całują swoje Kobiety w czoło, to najbardziej czarujące istoty na świecie.

 W męskim charakterze trzeba szanować nie tyle siłę, co to, co mężczyzna czyni, gdy jest słaby. To właśnie wtedy okazuje się jego prawdziwa moc.

 Mężczyzna to przekleństwo dla siebie samego. Wie, że musi być silny, niezależny, niepokonany. A przecież człowiek jest z natury słaby, zależny, pokonany. Próbuje więc poradzić sobie z tym napięciem, ale to go niszczy.

 Jeden ojciec znaczy więcej niż stu nauczycieli.

 Mężczyzna zawsze będzie musiał się zmagać z określonym obrazem męskości, na którym wyrósł. Wielu nigdy nie zdobędzie wewnętrznej siły, by podważyć ten obraz, odrzucić go i otworzyć się na nowe możliwości.

 Kobieta przy swoim partnerze powinna czuć, że jest wyjątkowa, piękna, musi być nieustannie zapewniana o jego uczuciu. Czasami wystarczy ją przytulić, by poczuła się kochana, by wiedziała, że ma obok siebie prawdziwego faceta.

 Każdy mężczyzna wie, czego chce, ale mało który wie, czego naprawdę potrzebuje. Bo słuchać siebie, to trzeba umieć.

 Mężczyzna jest silny dopóty, dopóki potrafi pokazać swoją słabość. Tylko twardziel potrafi przyznać się do błędu i skierować swoje kroki na właściwą drogę.

 Mężczyzna powinien być bardzo mocny, ale nie powinien tego pokazywać. Musi pozostać wrażliwy, ale nie może pozwolić, aby to pokazać. Te sprzeczności sprawiają, że bycie mężczyzną jest tak skomplikowane.

 Chłop wie, czego chce, szlachcic wie tylko, czego nie chce, i to nie zawsze.