Cóż za dziwne byty są mężczyźni; nie mogą dokonać przewrotu w swoim życiu, nie mogą odmienić siebie, nie mogą nawet uciec sami od siebie.
Dobre małżeństwo składa się z lepszej połowy i z mocniejszej połowy.
Kobiety są krańcowe: o wiele lepsze albo o wiele gorsze niż mężczyźni.
Chłop pana prosi, a kamień za pazuchą nosi.
Mężczyzna nie jest, jak myślą niektórzy, stworzeniem brutalnym, bez uczuć, zarażonym chęcią do walki. Jest istotą, która pragnie zrozumienia, miłości i ciepła, podobnie jak kobieta.
Mężczyzna uważa, że wie, ale kobieta wie lepiej.
Mężczyzna to był, jest i będzie ten, który sprawia, że kobieta czuje się bezpiecznie. Każda. Zawsze. Wszędzie. Bez wyjątku. Tak po prostu.
Daniel Domscheit-Berg mawiał: Im więcej mężczyzn uczy się, na czym polega prawdziwy feminizm, tym lepiej dla nas wszystkich. W końcu nie chodzi o bunt przeciwko mężczyznom, ale o równe prawa.
Jaka jest różnica pomiędzy kaprysem a dozgonną miłością? Ta, że kaprys trwa trochę dłużej.
Mężczyzna jest mocny nie dlatego, że tłumi swoje uczucia, ale dlatego, że potrafi je pokazywać. Męskość nie polega na dominacji, ale na odwadze do pokazywania swojej prawdziwej natury.
