Mineło już 329 od rozstania,
330 od poczałunku, 283 od ostatniej prawdziwej szczerej rozmowy. 1094 od pierwszego spotkania, 1088 od pierwszego pocałunku.
A ja wciaż ją kocham. :(
Istnieje pewien rodzaj męskości, stojącej na straży wartości, które określają nas jako społeczeństwo. Męskość ta nie jest wyznaczona przez sam fakt bycia mężczyzną, ale jest kwestią charakteru, wartości i postaw.
Nie jesteśmy tym, co wydajemy się otoczeniu; mamy w nas raczej wizje bożątko, które musi mieć swymi, poza tymi rzeczami do przemyślenia.
Mężczyzna powinien być silny, ale nie tylko fizycznie. Moc prawdziwego mężczyzny leży w umiejętności pokonywania swoich słabości, wierności ideałom i odwadze, by przeciwstawić się niesprawiedliwości.
Mężczyźni, którzy myślą, że kobieta jest tylko kobietą, nie rozumieją kobiet wcale. Mężczyzna w takim meżczyźnie nie rozumie nic.
Mężczyzna zawsze zostaje dzieckiem, a kobieta zawsze musi być dorosła. To jest jeden z najtrudniejszych aspektów bycia mężczyzną.
Faceta trzeba tulić, chwalić i dbać o niego... a raz na jakiś czas złapać za pysk i rąbnąć nim o podłogę, żeby docenił twoją troskę.
Kobieta jest twierdzą. Mężczyzna - jej więźniem.
Człowiek nie jest wtedy kiedy uczy, ale wtedy kiedy sam się uczy. To jest jego czas, kiedy rośnie. Staje się mężczyzną. Dorośleje. Sam się kształtuje. Sam sobie wybiera ścieżkę.
Mężczyzna jest jak króliczek: jeśli nie biega za kobietą, to siedzi i myśli. Albo je
