Takie oto jest pierwsze przykazanie ...

 „Gdybym tylko mógł wziąć roczny urlop od wszystkiego, kupić przyczepę, podróżować z tobą po całym świecie, dobrze jeść, pić i tak spać z tobą przez wszystkie noce, a rankiem wstawać powoli, dojrzeć przez okno jakiś las, spacerować wokół jeziora, położyć się w trawie, zmrużyć oczy w słońcu; tylko rok, a potem byłbym gotów wrócić i już nie prosiłbym o nic więcej dla siebie. Nie mam żadnych pretensji do życia, tylko żeby czasami zwolniło ten ucisk na szyi. Żeby tylko pozwoliło trochę żyć.”

 Tylko w miłości kompletne zero może być dla kogoś wszystkim.

 Jeżeli chodzi o miłość, nie może być mowy, by było jej zbyt dużo.

 To jest jak prawdziwa miłość, kiedy na całym świecie interesuje cię tylko jedna kobieta. Jesteś gotów kochać w niej całą ludzkość, bez niej zaś ludzkość nie ma dla ciebie żadnej wartości.

 Who is loved by everybody has much troublekto jest kochany przez wszystkich, ma dużo kłopotów.

 Jeśli się szczerze kocha,
to każda miłość jest w stanie przetrwać wszystko.

 Jeśli kochasz jakiegoś mężczyznę, to wtedy boisz się, że nie jesteś dość dobra dla Niego i że nie starczy Ci życia, by się nim nacieszyć. Ale to czujesz tylko wtedy, kiedy naprawdę kochasz.

 W zazdrości więcej jest miłości własnej niż miłości.

 Nie rozumiem wytłumacz mi, dlaczego jest mi tak smutno dziś, bez Ciebie nic nie jest jak ma być, serce nie bije jak powinno bić.

 Pozwól mi, Panie, być w świecie dotykalnym sakramentem Twej miłości: być Twymi ramionami, które przygarniają do siebie i spalają w miłości wszelką samotność świata.