Życie człowieka to nieustanny dialog ...
Życie człowieka to nieustanny dialog nienawiści z miłością.
Człowiek naraża się na łzy, gdy raz pozwoli się oswoić.
Miłość matki nie starzeje się.
Widzę wiele gwiazd, ale ta jedna jest dla mnie wyjątkowa
To, co prawdziwe jest w stanie przetrwać wszystko, sztuczne i tak prędzej czy później się rozleci.
To miłość nawraca serca i daruje pokój ludzkości, która wydaje się czasem zagubiona i zdominowana przez siłę zła, egoizmu i strachu.
"Miłość buduje się na poświęceniu, nie na pieniądzach."
Właśnie to się robi, gdy się kogoś kocha: walczy się o niego i goni się go, kiedy się wie, że nas potrzebuje. Pomaga mu się toczyć walkę z samym sobą i nigdy nie zostawia, nawet jeśli sam już spisał się na straty.
W końcu ile razy można czyjeś serce
przepuścić przez magiel.
-Czemu kochasz kogoś, wiedząc że i tak nie będziecie razem?
-To jest tak jak z oddychaniem, czemu oddychasz, wiedząc że i tak umrzesz?
Zależało mi na kimś, kto będzie moją kotwicą, wiesz? [...] Kto będzie dzwonił dzień w dzień z pytaniem, czy wszystko w porządku. Pobiegnie w środku nocy do apteki, gdy zachoruję. Będzie tęsknił, jak wyjadę. I kochał, bez względu na wszystko.