Nic, naprawdę nic nie jest warte życia oprócz miłości.

 Czasami ceni się kogoś za bardzo, aby można go było pokochać.

 Często kocha się "z przerwami". To znaczy czasem jest tak, że aż brzuch boli i oczy pieką, a czasem jest tak, "że można wytrzymać" i w ogóle myśli się mocno o czym innym.

 Ludzie mówią: "Czas to pieniądz". A ja wam mówię: "Czas to miłość".

 Nic dwa razy się nie zdarza i nie zdarzy. Z tej przyczyny zrodziliśmy się bez wprawy i pomrzemy bez rutyny. Choć przez życie stąpamy nieostrożnie, mimo, że jest znamione przejście jednokrotne.

 Najlepsze są te kobiety, które są cnotliwe wobec obcych,
a rozpustne wobec męża.

 Na fundamencie pokoju i nadziei rośnie miłość - serce świętości.

 W pewnym momencie możesz spotkać kogoś, kto będzie dla Ciebie doskonały, zaprojektowany by być Twoim największym skarbem i źródłem radości. Ta osoba może albo całkowicie Cię uszczęśliwić, albo totalnie zniszczyć.

 Wiesz, jakie to trudne, by dwie osoby spotkały się i dopasowały do siebie.

 Lepsza jest przykrość wyrządzona z miłości niż bogactwa w skarbcu.

 Jeśli się kogoś kocha, to jest się z nim zawsze, a nie tylko wtedy, kiedy jest dobrze.