Problem z wszechogarniająca miłością polega na tym, co się dzieje ...

 Miłość nie tylko daje, również bierze.
I nie zawsze to dawanie i branie odbywa się w jednakowych proporcjach.

 Dobrze, że jesteś, bo już się bałem, że do końca życia będę niczyj.

 W miłości nie jest najważniejsze, żeby kogoś posiadać, lecz aby być przez kogoś zrozumianym.

 Wiesz czego mi brak? Poczucia bezpieczeństwa.
Tej malutkiej myśli w głowie, która mówi mi, że jesteś i zawsze przy mnie będziesz,
gdy stanie się coś złego.

 Nie istnieje nic piękniejszego, niż być szalonym dla kogoś. To jest prawdziwa miłość. Stworzona z najczystszych uczuć, miłość jest prawdziwą esencją życia. Bez niej, zbędne jest istnienie.

 Z kolei wspomnienia nic nie dają, liczy się bieżąca sekunda.

 Czasami danie komuś drugiej szansy jest jak danie mu drugiej kuli, bo nie trafił cię za pierwszym razem...

 - A miłość? Czym jest dla Ciebie? - Zależy, na jakim etapie. Myślę jednak, że to połączenia chemii umysłów, dusz i ciał. Ktoś, kto jest dla ciebie i kumplem, i kimś, kto budzi w tobie szał zmysłów. Osoba, która cię inspiruje i o którą chcesz, i potrafisz walczyć jak lew. Krótko mówiąc: jeśli człowiek od drugiego człowieka uzależniony jest jak od heroiny, to chyba jest miłość.

 Można żyć szczęśliwie z drugim człowiekiem nie kochając go. I można kogoś kochać, ale go nie chcieć. Nie trzeba kogoś kochać, żeby pragnąć z nim być. Ale trudno jest znieść świadomość, że to czego chcemy i to czego naprawdę chcemy, to dwie różne rzeczy. Ciężko to zaakceptować, ale takie jest życie. Życie to... bagno.

 Miłość, to najpiękniejsze uczucie jakie tylko może nas spotkać. To ona daje nam siłę, pomaga pokonywać przeszkody, inspiruje do wielkich czynów. Bez niej, życie staje się puste i mało znaczące.