Nie wystarczy kogoś kochać. Trzeba kochać odważnie. Trzeba tak kochać, aby nic nie mogło zabić tej miłości, ani złoczyńca, ani niecny zamysł, ani prawo - boskie czy ziemskie, nic.
Serce moje to nie deska, po której można stąpać.
Ilekroć księżyc żywszym światłem błyska,
Gdy słyszę głos twój, kryje się za ściany,
Ja cię, mój drogi, nie chcę widzieć z bliska.
Ty może dzisiaj już nie jesteś taki,
Jakim bywałeś, pamiętasz, przed laty.
Najtrudniejsza rzeczą do opanowania w życiu jest to, jak kontrolować nasz własny umysł i głęboko zakorzenione przekonania. Większość z nas idzie przez życie nie mając pojęcia, jakie nieodkryte skarby mamy w sobie, a miłość to jeden z nich. Ale pamiętaj, miłość musi być prawdziwa. Tylko prawdziwa miłość może nam dać siłę do kontynuowania naszej walki, nawet gdy wszystko pójdzie nie tak.
Bo najbardziej potrzebujemy kogoś takiego, kto nas przytuli i porozmawia z nami o niczym.
Miłość zaczyna się rozwijać dopiero wówczas, gdy kochamy tych, którzy nie mogą się nam na nic przydać.
Nie jestem idealny, popełniam błędy, krzywdzę ludzi, ale kiedy mówię "przepraszam" albo "kocham" mówię serio...
''- Jesteś szmatą.
- To teraz tak się mówi na osobę którą się kochało? ;) ''
On mnie nie kocha, nie tak jak ty, to co innego, to milion razy większe.
Miłość ma wpisane w siebie cierpienie. Nieuniknione, chociażby przy rozstaniach. Przyjaźń – nie. Miłość może istnieć i trwać nieodwzajemniona. Przyjaźń – nigdy. Miłość jest pełna pychy, egoizmu, zachłanności i niewdzięczności. Nie uznaje zasług i nie rozdaje dyplomów. Przyjaźń
poza tym jest niezwykle rzadko końcem miłości.
Prawdziwa miłość jest twórcza. Szuka okazji i unikalnych sposobów by powiedzieć do obiektu swoich uczuć - "Kocham Cię"
