Więzi, które nas łączą są czasami nie do
wytłumaczenia. Łączą nas nawet po tym,
gdy wydaje się, że powinny się już zerwać.
Niektóre więzi opierają się odległości,
czasowi, logice. Ponieważ niektóre więzi
są po prostu sobie przeznaczone.
Miłość jest jak ziewanie, najczęściej kończy się spaniem.
Tak bardzo boję się stracić coś, co kocham, że nie chcę kochać niczego.
Nie ma głębi serca, która by nie była odbiciem nieskończoności, której nie można zrozumieć, ani pojąć umysłem, lecz tylko sercem. Miłość jest najdoskonalszym odkryciem tej nieskończoności.
Bo starać się o swoją kobietę trzeba zawsze, nieważne jak długo jesteście już razem.
Nigdy nie rezygnuj z osoby, która Cię kocha i martwi się o Ciebie, bo pewnego dnia zrozumiesz, że straciłeś księżyc podczas łapania gwiazd. (John O'Callaghan)
Nie przestaje się kochać człowieka tylko dlatego, że coś w życiu spieprzył.
Powiedz mi, chłopcze, coś Ty ze mną zrobił? Nic już nie rozumiem. Nie wiem po co jestem. Czy jestem? To jest straszne sedno... Ty w swojej nieświadomości zgładzasz mnie co dnia. Więc, czy jestem żywą śmiercią? Czy też już nie istnieję w teraźniejszości, a raczej dryfuję w obłokach?
Miłość nie polega na tym, że patrzy się na siebie nawzajem, ale na to, że razem patrzy się w tym samym kierunku.
Życie człowieka to nieustanny dialog nienawiści z miłością.
Pomyśl jaki świat byłby piękny, gdyby ludzie spotykali się w odpowiednich momentach życia. A nie o parę lat i zdarzeń za późno, za wcześnie. Gdyby mówili to, o czym tak zaciekle milczą. Ile nocy byłoby przespanych, ile serc nie aż tak pustych.
