I ja się zakochałam tak potwornie, że np. poprosiłam go ...

 Ty nie potrzebujesz wcale mnie. Potrzebujesz kogoś, kto będzie Cię nieustannie głaskał słowami, kto otuli Cię puchową kołdrą i przykryje szklanym kloszem. A ja nie umiem nie ranić, ja wydrapuję oczy słowami, rozrywam duszę milczeniem i kocham, kocham tak mocno, że wszelkie szklane klosze przy mnie pękają.

 Kiedy nienawiść każe się człowiekowi rozwijać, staje się ona jedną z wielu form miłości.

 To jest niestety niezaprzeczalna prawda, że zdrowy rozsadek cierpi tam, gdzie do gry wkracza miłość.

 Kocha się nie za coś, kocha się mimo wszystko. Miłość to nie tylko uczucie, którym się przez chwilę przeżywa. Miłość to decyzja, decyzja utrzymywana w czasie.

 Życiem rządzi przypadek, jest pomylone i przypadkowe do chwili, aż spotyka się kogoś kto nada temu wszystkiemu sens, choćby tylko na chwilę.

 Dopóki się nie rozstaniesz nie wiesz jak bardzo kochałeś.

 Udane małżeństwa nie są efektem znalezienia idealnej osoby, lecz kochania niedoskonałego człowieka, którego wybrało się na współmałżonka.

 Miała straszną ochotę powiedzieć mu jak najbanalniejsza z kobiet: nie puszczaj mnie, przytul mnie do siebie, trzymaj mnie, zawładnij mną, bądź silny! Ale to były słowa, których nie mogła i nie umiała wypowiedzieć.

 Kocham cię nie za to, kim jesteś, ale za to, kim jestem kiedy jestem z tobą. Moim najpiękniejszym marzeniem jest to skomplikowane zupełnie normalne życie z tobą. Każda chwila bez ciebie, jest jak tysiąc lat ciemności.

 Mało ludzi z miłości umiera, a tak wiele z niej żyje.