Natura nie znosi próżni.

 Natura nie jest miejscem do odwiedzenia. To jest nasz dom. Uczcie dzieci, że ziemia nie jest dziedzictwem od naszych przodków, ale pożyczką od naszych dzieci. Musimy chodzić po niej delikatnie, z szacunkiem i miłością.

 Próżnowaniem poniża się dary natury.

 Kiedy w styczniu rośnie trawa, licha w lecie jest potrawa.

 Góralu, czy nie jest ci żalOdchodzić od stron ojczystych?

 Przyroda jest hojna, ale wybiera najkrótszą drogę do celu.

 Natura i sztuka, choć różne, muszą współpracować. Natura może bez sztuki żyć, ale sztuka nie może żyć bez natury. Są jak dwie nierozerwalne strony medalu zwanej życie.

 Gdzie drzewo padnie, tam też leżeć będzie.

 Gdy na Siewną jest błękitnie, wtedy pięknie wrzos zakwitnie.

 Natura jest jak niezmierzona melodia, w której występuje niezliczona różnorodność tonów i harmonii. Znajduje się w niej przestrzeń, rytm, kolor, zapach, światło i cień. Każdy element życia jest w niej zawarty, tworząc nieskończony obraz doskonałości.

 Jesień, gdy długo zachowuje liście, srogiej zimy znakiem czywiście.