Żołędzie pełne i białe, przyszłe ...

 Gdy na Narodzenie płuta, dość się w zimie nadrzesz buta.

 Z czystego źródła, czyste rzeki płyną.

 Chowa Pan Bóg zwierza, choć nie zna pacierza.

 I na starym krzaku róże kwitną.

 Kto w lipcu patrzy chłodu, nacierpi się w zimie głodu.

 Natura jest wszystkim i darmo sili się wychowanie, by złe w dobre przemienić.

 Próżnowaniem poniża się dary natury.

 Piękno jest obecne, trzeba tylko chcieć je widzieć lub przynajmniej rozmyślnie nie zamykać oczu.

 Zabierz życzliwość a zabierzesz światu słońce i uczynisz stosunki między ludźmi nie do zniesienia.

 Głęboko w nas samych, daleko poza granicami naszej świadomości, wszyscy jesteśmy częścią wielkiego, niezgłębionego oceanu Natury. W każdej kropli deszczu, w każdym słońcu wschodzącym za horyzontem, wszystko to jesteśmy My.