Ile mgieł w marcu, tyle ...

 Autor powinien być w swoim dziele jak Bóg we wszechświecie: obecny we wszystkich jego częściach, ale w żadnej w sposób widzialny.

 Człowiek jest królem natury, ale natura jest matką wszystkiego, co żyje. Wielka, majestatyczna, niestrudzona. Daje nam wszystko, czego potrzebujemy do życia, a jednocześnie nie zarząda niczego w zamian.

 Ziemia nie należy do nas, to my należymy do Ziemi. Wszystko ze sobą powiązane jest jak krew, która łączy jedną rodzinę. Cokolwiek spotka Ziemię, spotka i jej synów. Nie tka się włókna sieci nie tkając siebie samego.

 Wszędzie kwitną kwiaty dla tego kto chce je dostrzec

 Grzmot w maju, sprzyja urodzaju.

 Natura jest najpiękniejszym plenerem na świecie, otwiera umysł, zapewnia skupienie, pozwala odetchnąć i jest nieskończonym źródłem inspiracji. Każdy dzień to nowe światło, które maluje inny obraz, każdy sezon to inna paleta barw.

 Człowiek, który kocha naturę, jest najbliżej prawdy, bo natura nie zawodzi nigdy. Wszystko, co naprawdę potrzebujemy, by być szczęśliwym, to aby ubrać się ciepło, zjeść do syta i spać spokojnie.

 Przy wonnym kwiecie rośnie i pokrzywa.

 Jedna kropla to jeszcze nie ocean, ale bez tej kropli nie byłoby morza.

 Natura nie jest miejscem do odwiedzenia, to jest dom. Duch, który kocha dzikość, jest tutaj hodowany. Dlatego są dzieci gór, które nie mogą żyć bez ich gałęzi świątyń unoszących się w powietrzu, a zimą cieszą się podobieństwem ich gałęzi na śniegu, świętą strukturą życia i świata.