Człowiek – niszczyciel wytrzebiając setki gatunków zwierzęcych, wkroczył na drogę, ...

 Czymże jest człowiek wobec przyrody, co go otacza? To tylko drobinka siana na wielkim łąkowisku. Przyroda, wieczna, nieśmiertelna, zawsze młoda, zawsze świeża, zawsze nowa, o! to dopiero jest coś wielkiego, wszechmocnego, nieskończonego!

 Czy gwiazdy świecą tylko po to, aby każdy mógł znaleźć swoją?

 Natura nie śpieszy się, a jednak wszystko jest dokonane. Jeśli rzeki śpieszą się do morza, to nie po to, aby go napełnić, ale aby wypełnić swoje przeznaczenie. Nie śpiesz się, żyj w swoim własnym tempie.

 Natura jest nie tylko tym, co widzimy na zewnątrz – drzewami, wzgórzami, rzekami, kwiatami, ptakami, zwierzętami, słońcem, księżycem, gwiazdami. Natura to również nasze wnętrze.

 Jeszcze nie wywarłes na niej żadnych szkód kwiecień i maj; ale przychodzi lipiec: kto cie pozna! zniszczona, spalona, pięknej zieleni, kwiatów, gaju, trawy, rzek brak!

 Pewno październik nie oszczędzi pluchy,jeśli wrzesień był ciepły i suchy.

 Natura nie potrzebuje ludzi - ludzie potrzebują natury; natura sobie bez nas poradzi. To my jesteśmy całkowicie zależni od niej. Każde zanieczyszczenie, każde wymarcie to tragizm. Starszy powiedział mi kiedyś: natura to życie, zniszcz to i zniszczysz samych siebie.

 Przyroda jest dla człowieka nauczycielem i przyjacielem. Jest wszechstronnym i zawsze obecnym nauczycielem. Wiele bogactwo prawdziwej wiedzy, harmonii życia i jego sensu, odkrywamy właśnie przez Obcowanie z nią.

 Natura jest największym artystą, który tworzy obrazy tak cudowne i różne, że nikt nigdy nie jest w stanie ich wszystkich zobaczyć. Każde drzewo, kwiat, góra, rzeka i ocean ma swoje unikalne piękno, które czeka na to, aby ktoś to docenił.

 -Czemu kochasz kogoś, wiedząc że i tak nie będziecie razem?
- To jest tak jak z oddychaniem, czemu oddychasz, wiedząc że i tak umrzesz?