Nim słońce wzejdzie, rosa oczy ...

 Natura jest księgą napisaną językiem matematyki, z której każdy kształt, każdy dżwięk, każdy pokręcony zawiły kształt, każda plama światła i cienia to litera z której składa się nieskończone słowo, które opowiada o tym co na dnie, co na szczycie, co za niewidzialnym horyzontem.

 Czy gwiazdy świecą tylko po to, aby każdy mógł znaleźć swoją?

 W naturze nic nie ginie... I każda rzecz, choćby najmniejsza, zachowuje się tak, jakby nosiła w sobie świadomość całego wszechświata.

 Orła można po locie poznać.

 Człowiek jest jak trzcina - najsłabsza rzecz w naturze - ale to trzcina myśląca.

 Natura jest domem naszych dusz. Gdy jesteśmy z nią związani, czujemy się prawdziwie żywi i połączeni z wszystkim, co istnieje. Natura jest księgą, którą można czytać bez końca, a jej strony pełne są tajemnic i piękna, które zawsze nas zaskakują.

 Natura nie jest miejscem do odwiedzenia. To jest dom. Nauczyliśmy się, że nie możemy żywić siebie na koszt ziemi, to jest to samo co ukradzenie dzieciom. I widzimy, że co kiedykolwiek krzywdzi ziemię, krzywdzi także ludzi. Wiemy, że ziemia nie należy do nas, my należymy do ziemi.

 Dobre postanowienia są jak węgorz: łatwiej je schwytać niż utrzymać.

 Ptak nie może oglądać z zewnątrz tej klatki, w której siedzi.

 Cóż piękniejszego nad niebo, które przecież ogarnia wszystko co piękne.