Cóż piękniejszego nad niebo, które ...

 Natura to jedyna książka, która na każdej stronie oferuje bogate treści. Jeżeli tylko mamy ochotę i odwagę przez nią się przebić, zawsze znajdziemy coś wartościowego dla naszej duszy.

 Ludzie są jak kwiaty: stworzeni do tego, aby się rozwijać.

 Czasami natura jest okrutna, ale zawsze uczciwa. Możemy ją zniszczyć, ale ona nas nie zniszczy. Nasz jest wybór jak z nią postępujemy.

 Trzeba długo patrzeć na drzewa, na trawę, na kamienie. Długo patrzeć na twarze ludzkie. Wtedy powoli z otchłani wyłania się to, co w nich najpiękniejsze. Ale uroda ta chyla się ku ucieczce - trzeba ją pochwycić.

 Grzmot październikowy - niedostatek zimowy.

 Każdy pająk ma swoją siatkę.

 Głowa jak u śledzia, nogi jak u niedźwiedzia.

 Jeśli nie będziemy umieli obronić przyrody, stracimy przyszłość dla naszych dzieci. Powinniśmy pamiętać, że nie dziedziczymy ziemi po naszych przodkach, tylko pożyczamy ją od naszych dzieci.

 Natura nie zna monotoni, a jej prawda ukryta jest w jej niekończącej się różnorodności. Jest to poemat, którego niezliczone strofy nas niosą - sandały gwiazd, cnote lodu, okruchy krzaków, zgiełk ptaków i miękkość wiatru.

 Natura nie jest miejscem do odwiedzenia, to jest dom. Przestrzeń, gdzie człowiek odnajduje spokój, zrozumienie i swoje miejsce w świecie. To jest matka, którą musimy chronić, aby przetrwać