Publiczność oklaskuje sztuczne ognie ale nigdy wschód słońca.
Prawdziwa rozmowa z naturą, to nic innego jak akcentowanie i podkreślanie jej piękna. To uczczenie jej przez człowieka, przez sztukę, która jest wyrazem naszej duszy.
Na pierwszego maja szron, obiecuje hojny plon.
Orzeł nie zajmuje się łapaniem much.
Aj, Mopsik malusi!Skoro szczeka na słonia,Jak silny być musi.
Kochać drzewa, kwiaty, noszące owoce, które dają nam cień. Kochać kraj, który karmi nas, kochać sztukę, która nas zaspakaja. Człowiek powinien kochać wszystko, co jest przykrym, ale i przyjemnym, co jest dobrem, a nie złem.
Jak słońce topi lód,tak dobroć usuwa nieporozumienia,nieufność i wrogość.
Grzmot w maju nie szkodzi, sad dobrze obrodzi.
Natura jest cudem, który niezależnie od naszego odkrycia nadal się rozwija i jest zawsze niezmiennie piękny na własny, niepowtarzalny sposób.
Ludzie mają tendencję do zapominania, że Naturę da się cenić nie tylko dla użyteczności, ale również dla wielkości serca, dla wyższych celów ducha, do bezinteresownego ducha nauki, miłości do piękna, do poezji, do podziwu i miłości do samej Natury.
