Pierwszy łyk z kielicha nauk przyrodniczych
czyni ateistą – ale na dnie kielicha czeka Bóg.
Gdy odkryłem, jak piękna jest natura, poczułem, jak bardzo jestem do niej związany. Każda kropla rosy na bladym świcie, każdy szelest liśćmi na wietrze, to melodia, która gra w moim sercu.
Natura jest dla duszy tym, czym jest tlen dla ciała. Pobudza nas, wzmacnia, odświeża i czyni nas zdolnymi do czynienia dobra. Bez niej wszystko staje się szare i monotoniczne
Chowa Pan Bóg zwierza, choć nie zna pacierza.
Gdy październik ciepło trzyma, zwykle mroźna bywa zima.
Marzec suchy; kwiecień, gdy w deszcz bogaty bywa; maj zaś chłodny - w urodzaj taki rok opływa.
Natura nie zna monotoni, a jej prawda ukryta jest w jej niekończącej się różnorodności. Jest to poemat, którego niezliczone strofy nas niosą - sandały gwiazd, cnote lodu, okruchy krzaków, zgiełk ptaków i miękkość wiatru.
Mężczyzna i kobieta są najbardziej zajadłymi drapieżnikami na Ziemi. Czujemy pokrewieństwo z sokołem, jego urodą i szybkością. Czapla
i gęś dane zostały sokołowi przez bogów
jako prawowita zdobycz. W ten sam sposób człowiekowi dane zostało zwierzchnictwo nad wszystkimi innymi stworzeniami świata.
I na starym krzaku róże kwitną.
Drzewa umierają stojąc.
