Człowiek stoi w pośrodku stworzenia, ...
Człowiek stoi w pośrodku stworzenia, między materią a duchem, między czasem a wiecznością.
Biada zającowi, na którym się młode charty zaprawiają.
Porządek w naturze nie jest wynalazkiem ludzkiego umysłu ani wytworem zdolności postrzegania. Istnienie porządku wymaga istnienia inteligencji, która organizuje. Może nią być tylko inteligencja Boga.
Grzmot w maju, sprzyja urodzaju.
W nowoczesnych oborach podwiesza się krowy na pasach, tuż nad podłogą, aby
nie traciły energii na stanie. Mają się skupić tylko na dawaniu mleka. Przez całe życie nie widzą nieba nad sobą, ani pola, ani lasu. Tylko beton. Kurom obcina się dzioby, żeby się nie raniły stłoczone w klatkach. Ja nie jem mięsa od ćwierć wieku. Okrutnie traktujemy braci mniejszych, a przecież gdy popatrzy
się w oczy małpy, widzi się człowieka.
Nasza przemiana to tylko chwila w ewolucji.
Natura horret vacuumnatura nie znosi próżni.
Bez wiary potykamy się o źdźbło słomy, z wiarą przenosimy góry.
Zwierzęta są tak miłymi przyjaciółmi! O nic nie pytają i niczego nie krytykują.
Kropla drąży kamień nie siłą, lecz częstym spadaniem.
Pełnia czerwcowa? burza gotowa.
Człowiek musi poczuć wzgardę dla siebie, aby zdać sobie sprawę, jak przeróżne, wieczne i nieosiągalne jest piękno i siła natury.