Człowiek jest królem natury, ale natura jest matką wszystkiego, co żyje. Wielka, majestatyczna, niestrudzona. Daje nam wszystko, czego potrzebujemy do życia, a jednocześnie nie zarząda niczego w zamian.
Czerwiec temu się zieleni, kto do pracy się nie leni.
Z wiosną nadzieje rosną.
Krajobrazy są stanami duszy.
Sierpień pogodny jest dla winogron wygodny.
Natura nie jest miejscem do odwiedzania. To jest dom. Przyroda nie jest naszym gościem, my jesteśmy jej gośćmi. Musimy nauczyć się szanować ją tak, jak szanuje nas.
Deszcze częste w kwietniu wróżą, że owoców będzie dużo.
Dla stonogi buty nie są wcale takim błahym zakupem.
Najcenniejszym przymiotem natury jest jej rozmaitość.
Można wbić gwoździa raniącym słowem i go później wyjąć przepraszając, ale jeśli spojrzymy to ślad zostaje dalej, tak samo w życiu. Uczmy się tego, aby nie było za późno na przepraszam.
