Nie staraj się zrozumieć wszystkiego, bo wszystko stanie się niezrozumiałe.

 Choć nauka nie ma ojczyzny, uczony ją posiada.

 Nauczania powinny się odznaczać poprawnością, prostotą, otwartością, powagą i skromnością, dalej: taktem i wdziękiem. Do każdego trzeba przemawiać indywidualnie, w zależności od jego stanu i poziomu moralnego. A więc kaznodzieja powinien wprzód przemyśleć, co ma mówić, do kogo, kiedy i w jaki sposób.

 Nie pragnij wiedzieć wszystkiego, ażebyś we wszystkim nie był nieukiem.

 Nauczyciele często są jak szyby: pozwalają widzieć prawdę, ale dzielą od rzeczywistości.

 Czytać to bardziej żyć, to żyć intensywniej.

 Historię musiano zawsze pisać według jakiegoś kryterium wziętego spoza niej.

 Uczyć się to nic innego jak przypominać sobie.

 Doświadczenie nas uczy, że zawsze kto inny umiera.

 Błędy nie są od tego, żeby ich żałować, lecz żeby ich ponownie nie popełniać.

 Nie jest dobrze, gdy nauczycielami są ludzie uformowani przez epoki będące przedmiotem nauczania.