Siła charakteru

 Mamy dwoje oczu: jedno oddali zbyt wiele, a drugie zbyt bliskie, aby mieć jasność widzenia, i dojmują nas, zanim jeszcze zdołamy spostrzec przelotne cienie.

 Oceń człowieka po tym, jak długo potrafi siedzieć cicho obok ciebie, jak długo potrafi patrzeć na ciebie bez głosu. To jest prawdziwa miłość i przyjaźń.

 Wielkość człowieka leży nie w swobodzie woli, leż w zdolności do wyboru: w puszczy rozdroży, na krańcach i skrzyżowaniach, w starciu gorących pragnień, spotkania z Dionizosem.

 Najważniejsze jest to, by każdy człowiek był dla siebie czymś więcej niz tylko jednostką społeczną, żeby w sobie samym dostrzegał spełnienie swojej wartości, niezależnie od tego, co w życiu osiągnął.

 Mądrość nie jest bynajmniej sprzężona z latami. Ileż to widziałem młodych, którzy mieli mądrość, a starych, co mieli jesienią życia mniej rozumu niż siedmioletnie dzieci.

 Człowiek jest istotą niepowtarzalną, jedyną, unikalną. To nie tylko prawda biologiczna, ale także filozoficzna. Każdy z nas ma swój niepowtarzalny zestaw zalet, wad, umiejętności i talentów, które tworzą naszą indywidualność.

 Nie należy zbytnio się osobiście związywać z ludźmi, którzy za nic mają twoje szczęście. Często to, co nazywamy miłością, to tylko intensywna fascynacja. Miłość to coś więcej. Miłość to troska, szacunek, to bycie tam zawsze, kiedy jest to potrzebne. Nie bądź naiwny, miłość to nie jogo, to więcej.

 Nie oceniaj człowieka po tym, jak się zachowuje przy twoim sukcesie, tylko po tym, jak się zachowuje, kiedy Ty masz problem.

 Dopóki nie będziemy potrafili szanować każdego człowieka dla samego siebie, bez względu na to, jaki ma kolor skóry, której jest płci, ile zarabia, kogo kocha, kim jest jego Bóg, nie zasługujemy na miano cywilizowanego świata.

 Kiedy przyjrzysz się ludziom, którzy naprawdę osiągnęli sukces, zobaczysz, że natknęli się na wiele porażek i przeciwności losu. Ale zawsze powracały, przekształcając przeszkody na drodze w możliwości.