Cytat o pracy Adama Mickiewicza

 Powodzenie w danej dziedzinie nie jest kwestią talentu, ale rezultatem stałej, ciężkiej pracy i zrozumienia faktu, że talent bez pracy nie ma żadnej wartości.

 Każdy, kogo kochasz, zasługuje, by przynajmniej raz w tygodniu jedliśmy kolację przy świecach, niezależnie od tego, czy masz rodzinę, czy nie. Nie pracuj tak dużo, że zapominasz o tym, co jest ważne.

 W życiu nie chodzi o to, by dostać dobry zestaw kart, ale o to, by dobrze grać złymi, które ci się dostały. Wygra ten, kto potrafi najmniej marudzić, najrzadziej się poddaje i jest najbardziej zdeterminowany, to nie talent czy szczęście, ale wytrwałość jest kluczem do sukcesu.

 Praca bez umiłowania, bez oddania jest pustą męką, a sposobność zaznania satysfakcji, przyjemności, zaszczytu jest niepowtarzalna. Praca to współdziałanie z naturą, człowiek poprzez nią tworzy i rozwija świat.

 Satysfakcję z pracy dają dwa czynniki. Pierwszy to możliwość zobaczenia efektów naszej pracy. Drugi to poczucie, że nasze działanie ma sens.

 Pracuj jakbyś miał żyć wiecznie, żyj jakbyś miał umrzeć jutro. I pomnij, że praca nad sobą jest najpiękniejszą i najczystszą z mieszkań bóstwa w człowieku.

 Praca to największa nagroda. Nie czuję, że pracuję. Jestem tylko zaprzężony do tego, co kocham. Jeśli kochasz to, co robisz, nie jest to nawet praca.

 Praca nie powinna być przeciwna wypoczynkowi, nie powinna być karami – praca powinna być przyjemnością, powinna dawać człowiekowi poczucie spełnienia.

 Przez pracę człowiek uczy się sprawności i doskonałości, nabiera sił i jednocześnie umie posługiwać się swoim potencjałem, idzie naprzód i zyskuje wzrost moralny. Przeciwnie, lenistwo pociąga za sobą ugasicie, zobojętnienie, ocieplętwienie.

 Nie śni się by pracować, pracuje się by śnić. Jeśli praca staje się twoim życiem to przestajesz żyć, a zaczynasz jedynie egzystować.