Praca to nie tylko środek do zarobku. To tworzenie, pisanie swojej historii, budowanie relacji, rozwijanie pasji, realizowanie celów, zmienianie świata na lepsze. Dzięki pracy człowiek staje się pełniejszą wersją siebie.
Praca kocha myśl, a najbardziej myśl, która była już na początku czynem. Najlepsza praca to taka, która przychodzi sama. Taka, która przeróżnymi drogami wchodzi do człowieka i nie daje mu spokoju.
Pamiętaj, że twoje zadanie polega na dobrze wypełnieniu nakreślonych granic ludzkiego życia. Kto tak robi, nie odczuwa smutku, nie cierpi ani nie tęskni. I przede wszystkim nie potrzebuje nic więcej.
Praca to coś więcej niż tylko zadań do wykonania. To wyzwanie i nauka, to miejsce, gdzie rozwijamy nasze umiejętności i poszerzamy granice naszych możliwości. To nie tylko miejsce, gdzie zarabiamy na życie, ale również miejsce, które definiuje nas jako osoby.
Praca nad czymś, co kochamy, jest jak hodowla roślin. Czasami wymaga wiele cierpliwości, ale efekt końcowy, efekt dojrzałych owoców, jest niezwykle satysfakcjonujący.
Praca, którą lubisz, usuwa z życia łańcuch niewolniczej rutyny i zmienia go w łańcuch złoconych dni pełnych zadowolenia.
Praca pomaga nam w dużym stopniu nie myśleć o życiu i zapobiega nam za bardzo o nim myśleć.
Najważniejsza rzecz w pracy to nie tyle umiejętności i wiedza, ile cierpliwość i miłość do tego, co robimy. Bez nich żadna praca nie przyniesie oczekiwanych efektów.
Praca nie jest czymś złym, co należy unikać. To jest nasza droga do ulepszenia, sposób na rozwijanie umiejętności, doskonalenie zdolności i odkrywanie nowych talentów.
Pracy, której nie kochasz, nie da się ukochać, bo jest jak złożony zegar, gdzie każda część musi doskonale pasować. A jeśli coś nagle przestaje, trzeba to natychmiast naprawić, inaczej cała machina się zatrzyma.
