Praca i pełne zaangażowanie

 Praca nie jest czymś, od czego powinniśmy uciekać. Właśnie w pracy najgingliśmy się realizować, święcić, a przede wszystkim pokochać. Praca to nie tylko obowiązek, ale przede wszystkim prawo człowieka, który chce być odpowiedzialny nie tylko za siebie, ale i za innych. Praca to również przywilej, bo poprzez nią otrzymujemy wynagrodzenie, które pozwala nam żyć, ale również dzięki niej można przyczytać się do dobra wspólnego.

 Najważniejsza rzecz w pracy to nie tyle umiejętności i wiedza, ile cierpliwość i miłość do tego, co robimy. Bez nich żadna praca nie przyniesie oczekiwanych efektów.

 Nie jest ważne, co robimy, ale jak bardzo kochamy to, co robimy. Każda praca ma wartość, jeżeli jest wykonywana z miłością.

 Pracuj, jakbyś żył wiecznie. Żyj, jakbyś umierał jutro. Praca sama w sobie jest nagrodą. Nawet najmniejsza praca jest krokiem do wielkich rzeczy. Każda praca jest samą sobą wzniosłością.

 Wybierz pracę, którą kochasz, a nie będziesz musiał pracować ani jednego dnia w swoim życiu.

 Praca, zwłaszcza praca twórcza, jest jednym z najważniejszych środków ucieczki od siebie, stanowi formę bezpieczeństwa, jakie człowiek odczuwa, kiedy nie musi spojrzeć w swoje wnętrze.

 Praca uwalnia nas od trzech wielkich zepsutczeń: nudów, występku i nędzy. Przez całe nasze życie nieustannie pracujemy nad czymś.

 Praca nie jest karą człowieka. Praca jest powszechnym prawem natury, bez którego i życia nie może być, bo i życie jest ciągłą pracą.

 Praca zbyt często sprawia, że zapominamy o trzech rzeczach: o tym skąd przyszliśmy, dokąd idziemy i przede wszystkim kim jesteśmy.

 Praca jest największym błogosławieństwem. Nie tylko dostarcza środków do życia, ale daje nam sens i cel. Daje nam też poczucie realizacji i spełnienia, które nic innego nie jest w stanie dać. Dlatego zawsze powinniśmy szanować naszą pracę i pracować z pasją i entuzjazmem, bez względu na to, jak trudne mogą być okoliczności.