Pracuj na co dzień tak, jakbyś miał żyć wiecznie, a kochaj i ciesz się życiem tak, jakbyś miał umrzeć jutro.
Praca jest najbardziej naturalnym zwierciadłem naszej osobowości, jest jedynym równie powszechnym i skutecznym środkiem określania naszej wartości społecznej, jak narodowość, płeć czy wiek. Gdy pracujemy, dajemy coś od siebie, nie tylko w zamian za otrzymywane korzyści, ale jako wyraz naszej tożsamości.
Zrób coś, co naprawdę ci się podoba, a nigdy nie będziesz musiał pracować ani dnia w swoim życiu.
Praca jest najbardziej konkretną formą modlitwy, bo doświadczamy w niej, że rzeczywistość odpowiada na nasze działanie. Jeśli ktoś w niej przeistacza, to przez to właśnie, że zaczyna dostrzegać, jak rzeczywistość przemienia się dzięki jego wysiłkowi.
Praca nie jest czymś, co musimy robić, aby przeżyć, ale pewnym rodzajem poszukiwań - poszukiwań dobrego, ważnego i prawdziwego życia. Najważniejsze nie jest to, co nas czeka, ale to, w co sami się przekształcamy.
Praca nie jest czymś od czego powinieneś uciekać. Kiedy robisz coś, co naprawdę cię pasjonuje, stajesz się częścią tego, co robisz. To już nie jest prace, to jest coś, co jest częścią ciebie i twojego życia. To jest prawdziwa wartość pracy.
Praca jest największym dobrodziejstwem, co jest na świecie, jest czymś w rodzaju zdrowia ducha, zabezpiecza nas przed nudą, złą myślą, jest to najpiękniejsze zająć dla człowieka.
Praca jest cenna tylko wtedy, kiedy stawia przed nami trudności, których pokonanie zmusza nas do mobilizacji wszystkich sił i zdolności.
Nie znamy magii, która by przekształciła złotówki w aktywa. Droga do osiągnięcia sukcesu prowadzi przez ciężką pracę, wytrwałość i frustracje.
Praca nie jest czymś, co robimy, żeby zarobić na życie, ale to, co nas kształtuje jako osoby i buduje nasz charakter. Stąd też siła pracy, sama w sobie, wynika nie tyle z wysiłku fizycznego, ile z determinacji i zaangażowania.
