Czasem człowiek mówi prawdę, choć myśli że kłamie.

 Prawda musi mieć twardą czaszkę, bo wytrzymuje to ciągłe stawianie jej na głowie.

 Prawda nie kształtuje ludzi ale ludzie kształtują prawdę.

 Wielkich prawd nie zdobywa się bez trudu i pracy.

 Tylko kłamstwa są skomplikowane.
Prawda jest na ogół śmiesznie prosta.

 Nie ma nic piękniejszego, jak prawda, którą pojmujemy, zanim ją zrozumiemy. Głęboko w sercu czujemy jej prawdziwość, zanim umysł ma szansę sformułować myśl, która ją potwierdzi.

 Prawda jest jak szarańcza, najpierw skacze tu, potem tam, a kiedy myślisz, że ją masz, skacze gdzie indziej, tracisz ją z oczu.

 Prawda to strzelba, którą każdy trzyma w rękach; strzela, kiedy jest potrzebna. Ale największy problem polega na tym, że kiedy prawda wyjdzie na jaw, nikt nie jest bezpieczny.

 Istnieją miliony oblicz prawdy, ale prawda jest tylko jedna.

 Kłamstwa niczego nie naprawiają. Nawet
nie czynią rzeczy łatwiejszymi, a przynajmniej
nie na długo. Najlepiej powiedzieć prawdę i
uczciwie posprzątać bałagan.

 Prawda jest najwyżej tak okrągła jak końskie oko.