Choć i prawda, jest przecież złorzeczeniem, gdy ją kto zjadliwie ...

 Prawda jest jedna, różne są tylko sposoby, w jaki do niej dochodzimy. Każdy człowiek ma prawo do swojej prawdy i nikt nie może go pozbawić tego prawa.

 Prawda jest jak olej: najmniejsze krzywdy go nie zniszczą, bo wypływa zawsze na powierzchnię. Rozlewaj go chociażby jak chcesz, ale nie zanurzysz, nie utopisz, nie zatopisz.

 Nie o to chodzi, żeby prawda była pośrodku. Prawda jest tylko jedna, zgodnie z definicją. Albo jest, albo jej nie ma.

 Prawda nie kształtuje ludzi ale ludzie kształtują prawdę.

 Wszystko jest prawdą ukrytą w zręcznych słowach.

 Najtrudniejszym jest mierzyć się z prawdą, którą sami stworzyliśmy. Swoją właściwą naturę ukrywamy pod szeregami fikcji, które wydają nam się wygodniejsze.

 Prawda jest jak rzeka: zawsze znajduje swój bieg. Bez względu na to, jak wiele kamieni napotka w swojej drodze, zawsze omija je lub przebija przez nie, by pójść dalej w swoim biegu. Prawda jest niezmienna i wieczna, nieważne, jak długo zasłaniana jest kłamstwem.

 Prawda jest zawsze konkretnej osobie. Nie ma czegoś takiego jak prawda 'absolutna' albo 'obiektywna'. Prawda, jaką rozumiem ja, może nie być prawdą dla ciebie. Ale musimy zbadać między sobą, czym jest 'prawda', nie akceptując ślepo tego, co mówią eksperci

 Prawda jest jak złoto - nie niszczy się ogniem, ale może być przez nie wypolerowana. Nie niszczą jej błędy, dzięki nim staje się tylko bardziej wyraźna.

 Prawda jest jak gwiazda. Przyświeca, ale nie oślepia. Daje światło, ale nie powoduje bólu. Prawda to jasność, którą możemy zrozumieć bez spalenia naszego umysłu.