
Prawda jest drogą, a nie celem.
Prawda jest drogą, a nie celem.
Prawda nie kształtuje ludzi ale ludzie kształtują prawdę.
Prawda, jaką szuka teatr, nie jest prawdą codzienną. Jest to prawda odkryta w momentach najgłębszego drżenia, prawda, która nas poraża, przeraża.
Twój obowiązek jest mówić jak masz co powiedzieć, a nie gdy masz coś do powiedzenia. To jest prawdziwe, nieodłączne znaczenie prawdy.
Człowiek jest istotą, która może przyzwyczaić się do wszystkiego, i uważa to też za jeden z najpiękniejszych darów natury. Może przyzwyczaić się do prawdy, a nawet do kłamstwa.
Nie wynika nigdy nic dobrego z tajenia prawdy, bodaj najbardziej przykrej prawdy.
Nieopanowana prawda jest jak niekontrolowany wiatr, który zamiast gasić ogień, tylko go podsyca. Prawda jest ważna, ale ważne jest, aby ją odpowiednio dozuować.
Cóż za cud, ten nasz umysł; tak bezkresny, tak nieskończony, pełen nieograniczonych możliwości! Dlaczego więc wpadamy w tę pułapkę ograniczeń? Dlaczego decydujemy, że jest tylko jedno prawidłowe rozwiązanie, jedna prawda?
Prawda jest niewygodna, bo wymaga zmian. Ale nie ma wolności bez prawdy. Kto unika prawdy, ten jest niewolnikiem kłamstwa
Ludzie prawdziwie szlachetni zawsze mają w sercu sympatię i są gotowi powiedzieć prawdę; inni mówią prawdę tylko wtedy, kiedy przyniesie to korzyść.
Prawda niekiedy jest trudna do przyjęcia. Ale nie przyjmowanie prawdy nie czyni jej mniej prawdziwą.