Sztuka to kłamstwo, które pozwala uświadomić sobie prawdę.
Kto daje nowe prawdy, bierze w nagrodę męczeństwo.
Prawda jest tylko jedna. To co na nią nie wskazuje - choćby miało tysiąc świadectw - jest fałszem.
Najgorsza prawda jest zwykle lepsza niż najładniejsze kłamstwo. Nie ma złego, które by na dobre nie wyszło. Prędzej czy później, ale prawda zawsze wychodzi na jaw.
Prawda jest taka, że nieważne, jak bardzo się staramy, nigdy nie jesteśmy w stanie całkowicie zrozumieć innej osoby. Każdy człowiek jest inną galaktyką.
Wszystko, co głęboko, kocha maskę. Nawet bardzo prawdziwa kobieta kocha tylko prawdziwie maseczkę.
Najtrudniejszym jest mówienie prawdy, najłatwiejszym jest mówienie tego, co jest wymyślne, ale bezużyteczne.
Prawda jest jak malarstwo: pełne jest różnych odcieni i perspektyw, ale można rzeczywiście docenić jej piękno tylko kiedy się na nią patrzy z dystansu.
Czy można uznać coś za prawdę, jeśli nie ma na to dowodów? A jeśli są dowody, to czy są one wystarczające, aby potwierdzić tę prawdę? A co, jeśli prawda jest nieznośna, czy powinniśmy ją ignorować? Czy prawda może w ogóle być niezrozumiała? Musimy ciągle szukać prawdy i dążyć do jej poznania, bez względu na wszystko.
Człowiek, który zbyt wiele kłamie, sam zapomina, co jest prawdą. W końcu zaczyna wierzyć w swoje własne kłamstwa i nie może odróżnić prawdy od kłamstwa.
