Najprościej jest mówić prawdę, bo w przeciwnym razie trzeba by pamiętać, co się mówiło.
Człowiek, który nie umie cierpieć, nie poznaje prawdy: prawdziwa jest tylko hańba, prawdziwa jest tylko śmierć.
Prawda jest zawsze konkretna. W ogóle prawda zawsze jest twarda, trudna, niemiła, niewygodna, zasloną odruchów obronnych i subiektywnych światów podmiotów, które ją znoszą. Ale wybawienie jest tylko w prawdzie. Wszystko poza nią, to piekło. Piekło kłamstwa, samokłamstwa, iluzji, wyłudzeń, wykrzywień, fałszu.
Cierpienie należy do życia, jeśli cierpisz wciąż żyjesz
Prawda jest zawsze wynikiem układanki, jakie składa serce z doświadczeń i przemyśleń umysłu. Czasami jest to zaskakująco prosta konstrukcja, innym razem zawiłe labirynty, które tylko nieliczni są w stanie odszyfrować.
Prawda jest taka, że nieważne, jak bardzo się staramy, nigdy nie jesteśmy w stanie całkowicie zrozumieć innej osoby. Każdy człowiek jest inną galaktyką.
Prawda jest zawsze prosta. To kłamstwo, które jest złożone, skomplikowane i pełne zawiłości. Nie bój się prawdy, nawet jeśli jest bolesna. Lepiej jest znać gorycz prawdy niż słodkość kłamstwa.
Nie ma powodu, żeby mówić prawdę, kiedy tak łatwo kłamać.
Kiedy prawda jest zbyt słaba, aby sama się obronić, musi przejść do ataku.
Choć i prawda, jest przecież złorzeczeniem, gdy ją kto zjadliwie obwieszcza.
