Czasem prawda jest tak niewygodna, że lepiej z nią przestać korespondować. W końcu prawda nie jest czymś, co można posiadać na wyłączność.
Najstraszniejsze nie są koszmary,
a sny otwierające w nas zamknięte drzwi.
Trzeba dążyć do prawdy, niezależnie od tego, czy ona jest dla nas korzystna czy nie, i niezależnie od tego, czy ona odpowiada naszym uprzednim przekonaniom czy nie.
Przegrać każdy może. Ale przegrać z godnością, nie stracić honoru, przegrali tylko nieliczni. Prawdziwe wyzwanie to przegrać z dobrym samopoczuciem.
Prawda sama w sobie jest prosta, ale dochodzenie do niej jest skomplikowane.
Prawda jest jak poezja. I większość ludzi nienawidzi poezji.
Prawda jest jedna, choć są prawd tysiące, a każdy swoją na prawdę jedyną.
Najgorsza prawda jest zwykle lepsza niż najładniejsze kłamstwo. Nie ma złego, które by na dobre nie wyszło. Prędzej czy później, ale prawda zawsze wychodzi na jaw.
Nie mamy jeszcze na tyle miłości do prawdy, by uważać na to, w jakim mniemaniu jest ona u tych, którym mówimy prawdę.
Niejednokrotnie pomija się prawdę, ponieważ jest ona zbyt prosta. Ludzie nie wierzą, że proste rzeczy mogą być genialne. Prawda jest przecież jak powietrze, mimo że nie widzimy go, to jest wszędzie i bez niego nie bylibyśmy w stanie żyć.
