Czas ucieka, nieubłagany, jak piasek w klepsydrach. Minuta po minucie, godzina po godzinie, dzień po dniu, przemijają bezpowrotnie jak chmury na niebie, które raz tylko mijają nasze oczy, i znikają na zawsze.
Czas jest jedyną rzeczą na świecie, której nie można cofnąć. Właśnie dlatego przemijanie jest tak bolesne. Wszystko minie, niezależnie od tego, ile sił poświęcimy na próbę zatrzymania go. Każda chwila jest jedyna w swoim rodzaju.
Nic nie przemija wcale - jak rzecz niezniszczalna, wieczna, przemija tylko nasze poznanie rzeczy...
Czas jest rzeką, która płynie, a my jesteśmy tymi, którzy się w niej kąpią. Nawet najpiękniejsze chwile zawsze muszą minąć, ale zawsze z nami zostają.
Zawsze tak jest...przyzwyczajasz się do człowieka, a on wysiada na następnym przystanku..
Czas jest strzałą zegara, smaganą aż do końca. Nie ma czekania. Każda chwila jest ważna. Każde dzwonienie jest ostatnie, a powtarzalność nie znaczy, że coś powraca. To tylko cykl, jak dzień po nocy - wschód po zachodzie słonca.
Czas jest jak rzeka nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo woda, której dotknąłeś już przepływa dalej. Tak samo chwile stają się niepowtarzalne.
Wszystko, co piękne, jest krótkotrwałe, przemija – to jest właśnie to, co czyni je pięknym. To upływ jest esencją piękna.
Kiedyś całe życie było przyszłością, która przede mną stała. Dzisiaj czuję, że coraz więcej dni i lat jest za mną. I zastanawiam się, jak wiele przede mną jeszcze zostało... Przyszłość jest krótsza, przeszłość dłuższa, a świat coraz mniejszy. Z idącymi latami ludzka dusza sie zmienia, inne stają się wartości, inna jest skala, wedle której oceniamy
Czasami człowiek trzyma się za przeszłość, bo wiedziało, to było jedyną rzeczą, która go nie opuściła.
