Trzeba wielu lat by znaleźć ...

 Przyjaźń to jedna z najtrudniejszych, ale też najpiękniejszych rzeczy na świecie. To niewidzialna ręka, która podtrzymuje nas, kiedy upadamy. To głos, który uspokaja nasze serce, kiedy jesteśmy smutni. To ciepło, które otula nas, kiedy jesteśmy samotni. To czech, który powstrzymuje nas, kiedy chcemy iść zbyt daleko.

 Jak przyjaciele pochlebcy psują, tak kłótliwi nieprzyjaciele bardzo często przyczyniają się do poprawy.

 Dobry przyjaciel jest wielkim darem nieba.

 Przyjaźń jest jedynym cementem, zdolnym na zawsze łączyć ze sobą serca. Bez względu na różnice i odległości, jesteśmy przyjaciółmi.

 Gdy się źle masz, wtenczas przyjaciela poznasz.

 Przyjaźń to nie tylko cenne skarby, to przede wszystkim troska, zrozumienie, nigdy śpiąca czujność, a przede wszystkim czytelne oblicze, które nawet w czasie burzy mówi: jestem z tobą.

 Przyjaźń to jedna z najtrudniejszych rzeczy na świecie do wyjaśnienia. To nie coś, czego można nauczyć się w szkole. Ale jeśli nie nauczyłeś się znaczenia przyjaźni, naprawdę nie nauczyłeś się niczego.

 Prawdziwa przyjaźń zaczyna się tam, gdzie kończy się egoizm. Dlatego też tyle osób na przestrzeni życia, zmienia swoje towarzystwo jak rękawiczki.

 Niemożliwością jest, by przyjaciele doceniali nas bardziej, niż my ich, ponieważ od czasu i uporu zależy moc przyjaźni, a upór i cierpliwość są znów obdarzone możliwością wspólnego wzrastania.

 Przyjaciel to ktoś, kto zna piosenkę twojego serca i może ci ją śpiewać, kiedy ty zapomniałeś słów