Niebo zsyła nam przyjaźń po to, żebyśmy mogli się wypowiedzieć ...

 Przyjaźń to nie tylko wspaniały prezent, lecz także ustawiczna praca.

 Jakże bardzo pochlebstwo przypomina przyjaźń!

 Prawdziwych przyjaciół poznaje się wtedy, kiedy problemy pojawiają się na horyzoncie. Szczęście bowiem zasłania naszym oczom wiele rzeczy, zasłaniają przyjaźnie, które za nic mają naszą radość, czy nasz ból.

 Przyjaźń jest czymś kruchym i delikatnym niczym porcelana,
jakże przecież cenna. Nie zawsze
przebiega bez starć, drobnych potyczek czy słownych przepychanek. Najważniejsze jednak, by się w tym wszystkim nie zagubić i mimo nieporozumień trwać w tym
pięknym związku.

 Przyjaźń polega na tym, że kiedy milczysz, działa to na mnie tak, jakbyś mówił, a kiedy jesteś daleko, mam Cię bliżej niż kiedykolwiek. Tam, gdzie kończy się zrozumienie, tam kończy się przyjaźń.

 Prawdziwa przyjaźń nie polega na tym, by być nieodłącznym, ale na tym, by móc się dzielić i nic nie tracić.

 Najlepszym dowodem prawdziwej przyjaźni nie jest nigdy potrzebować pomocy przyjaciela, ale zawsze być gotowym do jej udzielenia.

 Przyjaciele? złodzieje czasu.

 Dobrą rzeczą jest mieć przyjaciół. Złą, potrzebować ich.

 Stare przyjaźnie nie rdzewieją. Na długą drogę przyjaźń jest potrzebna. O niej myślisz, gdy jesteś sam. Dobra przyjaźń podwoi twoją radość i podzieli twój smutek.