Przyjaźń jest najsłodszą słodyczą ziemi.

 Znajomości nie liczy się w latach czy miesiącach. Liczy się w ilości wymienionych słów, przepłakanych razem łez, minut spóźnienia, liczbie hermetycznych żartów, opróżnionych butelek, znaczących spojrzeń, przetańczonych piosenek, zjedzonych frytek, wypitych kaw... Czas tak naprawdę nie ma tu większego znaczenia.

 Prawdziwi przyjaciele nie odchodzą. Nie oceniają nas i szanują wszystko co robimy, każdy nasz wybór. Zawsze są przy nas w gorszych momentach, wspierają. I nie ma słów na to żeby wystarczająco im podziękować.

 Przyjaźń to jedyna rzecz na świecie, co do której teologowie, filozofowie, poeci i eksperci od życia towarzyskiego są zgodni, że nigdy nie jest jej za wiele.

 Swoich przyjaciół nie traci Bóg z oczu.

 Nigdy nie zapominaj o tym, że Bóg uczynił z ciebie swego przyjaciela.

 Przyjaźń, jak cenna porcelana, jest wyjątkowo delikatna. Ale raz rozbijana, nigdy nie jest tak samo mocna.

 Przyjaciel to jedna z tych rzeczy, których nie możesz pozostawić na drodze. Gdy go stracisz, nigdy już go nie odzyskasz. Twoje życie zostaje na zawsze zmienione. Coś z szaleństwa młodości przepada.

 Prawdziwa przyjaźń to nie chwila, to nie miesiąc, rok czy dwa lata, to nie jest coś, co przemija. Prawdziwa przyjaźń to coś, co trwa, mimo że osoby, które ją tworzą, się zmieniają.

 Przyjaźń to najpiękniejsza z miłości, to miłość bez skrzydeł. Przyjaźń to coś więcej niż słowa. To gest, spojrzenie, uśmiech. Razem smutek i radość

 Przyjazń jest miłością bez skrzydeł. Nie znam nic piękniejszego, niż kochać kogoś nie za coś, ale po prostu dlatego, że jest.