Przyjaciele? złodzieje czasu.
Bóg wysoko, przyjaciel daleko.
Prawdziwa przyjaźń nie polega na tym, by być niezastąpionym. Polega na tym, by pozostać niezauważonym, gdy odchodzi się na chwilę, a potem znaleźć swoje miejsce takie samo, jakie się zostawiło.
Prawdziwi przyjaciele to ci, którzy wchodzą, gdy reszta świata wychodzi. Przyjaźń jest jednym z rzadkich darów, które można dać, niezależnie od tego, ile kosztuje, i być pewnym, że pewnego dnia otrzymasz to w zamian.
Prawdziwe przyjaźnie są jak dobry wino - im starsze, tym lepsze. W prawdziwym przyjacielu znajdziesz prawdziwą wartość zwierciadła i cień, zawsze wilgotny od łez szczęścia.
Prawdziwego przyjaciela poznaje się w biedzie. Nie jest przyjacielem ten, kto w sekundzie biedy pozostaje ci wierny, ale ten, który pozostaje wierny do końca.
Wiecie kiedy można nazwać ludzi przyjaciółmi?
Gdy zapłakany przychodzisz znienacka a oni wiedzą co powiedzieć. Gdy wiedzą kiedy dać Ci kopa, i nie boją się Ci spojrzeć w oczy po powiedzeniu prawdy o wszystkim dookoła. Tacy którzy słysząc o Twoich marzeniach będą Cię wspierać, nieważne jak bardzo nierealne by były. Będą w Ciebie wierzyć, gdy sam w siebie zwątpisz.
Tylko u boku przyjaciela mogła liczyć na to, że jeszcze nieraz się uśmiechnie.
Uwielbiam tych swoich przyjaciół, którzy potrafią być dla mnie jak lustra. Pokazują mi rzeczy, które mogę zrobić lepiej. Prawdziwy przyjaciel jest dla Ciebie jak lustro, które odbija Twoje najgłębsze myśli.
Przyjaciół wybierasz sobie sam. Prawdziwych przyjaciół wybiera czas.
