Prawdziwa przyjaźń opiera się na zaufaniu. Przyjaciel zawsze cię wysłucha, ...

 Przyjaciół poznajemy w biedzie.Ale tylko biednych przyjaciół.

 Przyjaźń jest jak Poranek, który zapowiada piękny dzień; jest jak muzyka, która uspokaja naszą duszę; jest jak tęcza, która znika po deszczu, przypominając nam o pięknie, które niesie ze sobą.

 Przyjaźń. To nie tylko słowo, lecz emocje, uczucia, zrozumienie, troska, lojalność. To coś więcej niż obecność, to nieobecność, która nadal czuje się obok. To cisza, która nie jest niewygodna. To uznanie: 'Bez względu na to, co się stanie, jesteś moim przyjacielem.'

 Prawdziwa przyjaźń to nie chwila, to nie dzień, nie miesiąc i nie rok. To całe życie. I jeżeli na świecie jest cokolwiek niezmiennego, to tylko Ona. Prawdziwa przyjaźń jest jak zdrowie, jej wartość doceniamy, gdy już jej nie ma.

 Przyjaźń to skomplikowana forma prostoty, jest jak książka łatwa do przeczytania, ale trudna do zrozumienia, jest jak muzyka, która może dźwięczyć szorstko, ale dalej jest melodią.

 Nic tak nie zatruwa powietrza jak rozkładająca się przyjaźń.

 Przyjaźń to dusza zamieszkująca dwa ciała; serce, które mieszka w dwóch duszach

 To Pływająca Wyspa stworzona z odpadów. A my jesteśmy tym samym. To znaczy ja, ty i cała reszta. Niepożądanymi, bezużytecznymi, pstrokatymi stworzeniami... które gdy tylko spotkają kogoś podobnego do siebie, zaraz do niego przylegają, żeby trzymać się w kupie.

 Przyjaźń to jedna dusza zamieszkująca dwa ciała, to jedne serce bijące w dwóch ludziach.

 Prawdziwa przyjaźń nie polega na tym, by być nieodłącznym, ale na tym, by móc się dzielić i nic nie tracić.