"Aquí todos estamos bajo el mismo sol"

 Nawet gdybyś dał człowiekowi wszystkie wspaniałości świata,nic mu to nie pomoże, jeśli nie ma przyjaciela, któremu mógłby o tym powiedzieć.

 Najważniejszą rzeczą, której nauczyłem na swojej drodze jest to, że najważniejszym surowcem w życiu człowieka jest przyjaźń. Bardziej cennym od pieniędzy, zaszczytów, sławy i władzy.

 Między przyjaciółmi szczęście koła fortuny winno być wspólne.

 Rodziny się nie wybiera, ale przyjaciół tak.

 Lepiej umrzeć niż zdradzić przyjaciół.

 Wiecie kiedy można nazwać ludzi przyjaciółmi?
Gdy zapłakany przychodzisz znienacka a oni wiedzą co powiedzieć. Gdy wiedzą kiedy dać Ci kopa, i nie boją się Ci spojrzeć w oczy po powiedzeniu prawdy o wszystkim dookoła. Tacy którzy słysząc o Twoich marzeniach będą Cię wspierać, nieważne jak bardzo nierealne by były. Będą w Ciebie wierzyć, gdy sam w siebie zwątpisz.

 Przyjazne słowo nic nie kosztuje,a jednak jest najpiękniejszym ze wszystkich prezentów.

 Wykreślić ze świata przyjaźń...to jakby zagasić słońce na niebie,gdyż niczym lepszym ani piękniejszymnie obdarzyli nas bogowie.

 Przyjaźń to nie tylko dar, to także obowiązek. Przyjaciel musi być odważny, skoro musi wziąć na siebie twój cień.

 Przyjaźń. To nie tylko słowo, lecz emocje, uczucia, zrozumienie, troska, lojalność. To coś więcej niż obecność, to nieobecność, która nadal czuje się obok. To cisza, która nie jest niewygodna. To uznanie: 'Bez względu na to, co się stanie, jesteś moim przyjacielem.'