Chrystus nie nakazał nam być przyjaciółmi - nakazał nam być braćmi.
Chcę zawsze wszystko wiedzieć o nowych przyjaciołach, a nic o starych.
Rodziny się nie wybiera, ale przyjaciół tak.
Człowiek bez przyjaciół jest jak drzewo bez korzeni. Przyjaźń dodaje skrzydeł życiu, pokazuje, jak piękne i szczęśliwe może być życie, kiedy masz kogoś, na kim możesz polegać.
Kto nie ma przyjaciół, żyje tylko połowicznie.
Budowanie przyjaźni przypomina karmienie
wiewiórek w parku. Na początku w tych małych zwierzątkach jest jedynie chęć, żeby chwycić jak najwięcej i uciec. Jednak nasza wytrwałość, delikatność i czas powodują, że wkrótce jedzą nam z ręki.
Wrogowie często mówią prawdę, przyjaciele nigdy.
Przymioty serca przysparzają nam przyjaciół, przymioty ducha - tylko wrogów.
Przyjaźń to nie tylko dar, to także obowiązek. Przyjaciel musi być odważny, skoro musi wziąć na siebie twój cień.
Przyjaźń polega na tym, że jeden zapomina, co pożyczył, a drugi nie pamięta, co pożyczył.
