My nie tyle potrzebujemy pomocy przyjaciół co wiary, że taką pomoc możemy uzyskać.
Człowiek nie ma przyjaciół. Przyjaciół ma tylko powodzenie.
Chrystus nie nakazał nam być przyjaciółmi - nakazał nam być braćmi.
Lepszy przyjaciel w potrzebie, niż pieniądze w garści.
W mrocznych czasach światło przyjaźni jaśnieje najmocniej.
Większość przyjaźni nie urywa się, tylko więdnie.
Najlepszym dowodem prawdziwej przyjaźni nie jest nigdy potrzebować pomocy przyjaciela, ale zawsze być gotowym do jej udzielenia.
Idziesz na spotkanie ze starym przyjacielem i chcesz się przed nim otworzyć. Jeśli nie całkiem, to przynajmniej chcesz mupowiedzieć, co się w tobie kotłuje. Ale on spieszy się. Rozmawiacie o wszystkim i o niczym. Zostajesz bardziej samotny i pusty niż przed spotkaniem.
Prawdziwa przyjaźń nie polega na tym, aby być nieodłącznym, ale na tym, żeby być w stanie rozdzielić się i nic nie zmieniać.
Przyjaciele nie należą do was, to wy należycie do przyjaciół.
