Prawdziwych przyjaciół poznajemy w biedzie.

 Przyjaźń to nie jest coś, co można zrozumieć na raz. To jest trik niewidzialny dla oka, robi przerwę w sercu, która musi być wypełniona miłością.

 Braterstwo ludom dam, gdy łzy osuszę,Bo wiem, co własność ma - co ścierpieć muszę.

 Prawdziwy przyjaciel...
Jest kimś, kto mówi Ci wszystko, kimś kto Cię nie osądza. Wie, kiedy chcesz płakać, a kiedy śmiać się. Jest z Tobą w najlepszych i najgorszych momentach. Kiedy jest Ci smutno, pomaga Ci się uśmiechnąć. Kiedy wszystko zalały ciemności, wie co w Tobie tkwi, daje Ci światło nadziei. Wie kiedy podać Ci dłoń a kiedy zostawić Cię, gdy chcesz samotności. Zna Cię i nie oczekuje twojej zmiany, jest twoim towarzyszem życia, potrafi wybaczać i umie poprosić o wybaczenie. Nigdy Cię nie opuści.

 Nie ma niczego cenniejszego niż przyjaźń. Nie ma na świecie skarbu, który mógłby zastąpić prawdziwego przyjaciela. Przyjaźń to dar, który należy pielęgnować.

 W prawdziwej przyjaźni nie chodzi o to, żeby być nierozłącznym, tylko o to, żeby rozłąka nic nie zmieniła.

 Potrzeba wielu lat, by odnaleźć
przyjaciela, wystarczy chwila, by go stracić.

 Przez szesnaście lat, syn, a potem - przyjaciel.

 To pewne, jak to, że woda jest mokra,dni długie,
a przyjaciel zawsze w końcu cię zawiedzie.

 Wszystko przemija jak rzeka, rzecz i pył, tylko miłość i przyjaźń nieznana jest bardzo ważna. Możemy tracić wszystko, ale nie przyjaciół. Tak to jest, przyjaciele są jak anioły, które podnoszą nas, gdy nasze skrzydła zapominają, jak latać.

 Chodź z nami, przyjacielu...