Prawdziwych przyjaciół poznajemy w biedzie.

 "Aquí todos estamos bajo el mismo sol"

 W przyjaźni, jak i miłości, jest za mało miejsca na zazdrość. Pamiętaj, przyjaciel to ktoś, kto wie wszystko o tobie i mimo to cię kocha.

 Przyjaciele nie należą do was, to wy należycie do przyjaciół.

 Fałszywi przyjaciele wierzą w plotki. Prawdziwi przyjaciele wierzą w ciebie.

 Przyjaciel jest kimś, kto zna całą twoją muzykę i potrafi ją zagrać, kiedy ty zapominasz o melodii.

 Nie mierzy się przyjaźni liczbą spotkań, lecz stopniem zrozumienia, lojalności i duchowej jedności. Prawdziwy przyjaciel nie jest tym, który jest z tobą, gdy jest ci dobrze, ale tym, który jest z tobą, gdy jest ci źle.

 W mrocznych czasach światło przyjaźni jaśnieje najmocniej.

 Przyjaciel to osoba, która zna cię na wylot, a ciągle cię lubi. Nie jest zazdrosna o twój sukces, nie ubliża ci, nie mówi za twoimi plecami źle o tobie. Przyjaźń to zrozumienie, zaufanie, podobne myślenie, wspólnie spędzony czas, to pomoc w trudnych chwilach.

 Wiecie kiedy można nazwać ludzi przyjaciółmi? Gdy zapłakany przychodzisz znienacka a oni wiedzą co powiedzieć. Gdy wiedzą kiedy dać Ci kopa, i nie boją się Ci spojrzeć w oczy po powiedzeniu prawdy o wszystkim dookoła. Tacy którzy słysząc o Twoich marzeniach będą Cię wspierać, nieważne jak bardzo nierealne by były. Będą w Ciebie wierzyć, gdy sam w siebie zwątpisz.

 Religia Chrystusa żąda podwalin społecznych: pokoju i międzynarodowej przyjaźni.