Prawdziwych przyjaciół poznajemy w biedzie.

 Często zapominamy, że prawdziwa przyjaźń wymaga równowagi. To znaczy, że obie strony muszą dawać i otrzymywać. To nie jest jednostronna transakcja. Musi istnieć szacunek, zaufanie i szczerość, aby przyjaźń była prawdziwa i trwała.

 Przyjaźń. To nie tylko słowo, lecz emocje, uczucia, zrozumienie, troska, lojalność. To coś więcej niż obecność, to nieobecność, która nadal czuje się obok. To cisza, która nie jest niewygodna. To uznanie: 'Bez względu na to, co się stanie, jesteś moim przyjacielem.'

 Milczenie to sfera dokoła każdego czynu i każdego przejawu współżycia ludzkiego. Przyjaźń nie wymaga żadnych słów; to samotność, wolna od lęku samotności.

 Prawdziwy przyjaciel to ten, kto jest z tobą kiedy cały świat odwraca od ciebie plecy. To on, kto potrafi odnaleźć czas, kiedy nikt go nie ma i zrozumieć, gdy znajdujesz się daleko poza słowami.

 Fałszywy przyjaciel jest gorszy od prawdziwego wroga, bo fałszywy przyjaciel fałszuje szczerość i niszczy nas od środka, a prawdziwy wróg stawia nas w bezpośredniej konfrontacji i jedynie zmusza do obrony.

 O mnie możesz mówić co chcesz, kiedyś się policzymy ale od mojej rodziny, bliskich i przyjaciół WARA!

 Dla mnie przyjaźń jest dużo "grubsza" niż miłość. Związki miłosne trwają, bo mają aspekt intymny. Przyjaźń musi być czule pielęgnowana, choć nie podpiera się erotyką. To, że do siebie zadzwonimy albo pójdziemy parę razy na imprezę, to za mało. Trzeba też się dobrać. Czekać wytrwale na osobę, której my będziemy pasować i która będzie pasowała nam. To wcale nie jest łatwe.

 Przyjaźń nie jest potrzebna do przetrwania, tak jak woda i chleb. Ale bez niej, życie byłoby nie do zniesienia. Mówienie o przyjaźni znaczy mówić o tym co najpleśniejsze, najbezinteresowniejsze, najszczodrniejsze.

 Są ludzie z którymi relacje się nie zepsują,
nie ważne ile czasu się nie widzicie, ile czasu
nie rozmawiacie, zajmują pewne miejsce
w sercu i nic tego nie zepsuje.

 Wszystkie wielkości świata nie są warte tyle, co dobra przyjaźń.