Nie ma na świecie skarbu cenniejszego niż prawdziwy przyjaciel. Przyjaciel to ten, kto zna cię takim jakim jesteś, rozumie gdzie byłeś, akceptuje kim jesteś, a pomimo to pozwala ci się rozwijać.
Cytat mówi o bezcennej wartości prawdziwej przyjaźni. Autor podkreśla jak ważne jest zrozumienie, akceptacja oraz dalszy rozwój w przyjaźni.
Przyjaciel to osoba, która zna piosenkę twojego serca i potrafi ją śpiewać, gdy ty sam zapomnisz jej słowa.
Prawdziwy przyjaciel to ktoś, kto wchodzi, gdy reszta świata wychodzi.
Podstawą przyjaźni jest wzajemne zrozumienie, które czerpie siłę z pokory. Dobre dni z przyjacielem są lekcjami, złe dni są testem na to, jak bardzo cenisz te lekcje.
Szczęśliwy przyjaciół nie potrzebuje.
Dobrze, że nie ma człowieka bez wad, bo taki człowiek nie miałby też przyjaciół.
Prawdziwi przyjaciele to ci, którzy przychodzą do nas, gdy reszta świata odchodzi. Dzielą się z nami radością, lecz przede wszystkim smutkiem. Ich obecność pomaga nam przetrwać najtrudniejsze chwile. Prawdziwa przyjaźń nie polega na byciu nierozłącznym, ale na to, że możemy być oddzielni i nic się nie zmieni.
Przyjaźń jest jak złoto - trudno ją zdobyć, łatwo stracić, nie da się zniszczyć, a jej wartość jest nieoceniona.
Dla cierpiącego fizycznie potrzebny jest
lekarz, dla cierpiącego psychicznie – przyjaciel.
Dobrze, że nie ma człowieka bez wad,
bo taki człowiek nie miałby też przyjaciół.
Przyjaźń oznacza zrozumienie, nie tylko porozumienie. Obejmuje odpuszczenie, a nie tylko zapominanie. Oznacza pamięć nawet wtedy, gdy zapominanie nastąpiło.
